49 Nissewaard Lifestyle & Business ONE OF THE GUYS Dat waterpolo-eitje werd gelegd in Spijkenisse toen ze als jong meisje al snel haar zwemdiploma’s wist binnen te hengelen. Debby wilde graag iets met water blijven doen, wat een enorme aantrekkingskracht op haar had. ,,Als klein kind riep ik dolfijnentrainster te willen worden, later werd dat de marine. Waarschijnlijk omdat mijn opa er had gewerkt en altijd fantastische verhalen had over alle mooie reizen die hij had gemaakt,” vertelt ze. Een jongetje in haar klas zat op waterpolo. Moet je ook doen, zei hij. Zo belandde ze als enig meisje bij het waterpoloteam in Spijkenisse. One of the guys, wat ze ook bleef toen er een meidenteam werd opgericht. ,,Ik werd gewoon weer in het doel van het jongensteam gezet.” Daarna ging ze naar een club in Barendrecht om vervolgens de stap te maken naar de club in Gouda, waaraan ze nog altijd verbonden is. Op 17-jarige leeftijd verhuisde Debby samen met een paar andere waterpolospelers voor de trainingen van Jong Oranje naar Zeist. ,,Om dichter bij het zwembad te zijn.” Ze maakte er haar middelbare school af en besloot serieus voor waterpolo te gaan, al was er in de hele familie niemand die eerder voor die sport had gekozen. ,,Bij ons zijn ze meer van het voetballen.” WI JNTJE , PATATJE Nu, als 27-jarige, heeft ze er al aardig wat jaartjes in het doel op zitten. Het is pittig, erkent ze, alhoewel ze er tegenwoordig wat minder streng in staat dan voor haar break een paar jaar geleden. ,,Mag ik wel een wijntje? Mag ik een patatje? Altijd was ik ermee bezig. Dat heb ik losgelaten. Ik heb een balans kunnen vinden die maakt dat ik beter in mijn vel zit. Ik let op, maar ben niet op dieet. Als ik wil snacken, snack ik. En als we lekker uit eten zijn, dan hoort daar gewoon een wijntje bij. Ik moet wel de relaxte Deb kunnen blijven. Het leven is meer dan moeten.” Als keepster kunnen er nog wel een paar jaar bij, denkt ze. ,,Ik heb niet per se de conditie van het zwemmen nodig. We hebben in het NL-team vrouwen die ouder zijn dan ik, dus het kan makkelijk. De enige reden om door te gaan, is vanwege het plezier in de sport. Als dat er niet meer is, stop ik acuut. Ik bekijk het per jaar. Wie weet zit meedoen aan de volgende Olympische Spelen over drie jaar er nog in. Dat zou mooi zijn.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=